بررسی عوامل مؤثر بر توسعه سیستم مدیریت دانش (مورد مطالعه: شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب ـ خوزستان، اهواز)

مدیران سازمان­ها باید بر دانش خود بعنوان عامل رقابت­پذیر تکیه نمایند. انباشت دانشی که در سازمان­ها به جهت تجربیات اجرای طرح­ها و کارهای متعدد وجود دارد؛ و دانشی که در نیروهای با تجربه وجود دارد، جایگزین با هیچ پارامتر دیگری نیست. اکنون مدیریت سازمان­ها به دنبال آن هستند که چگونه بتوانند دانش ضمنی را که در سازمان وجود دارد را به سراسر سازمان منتقل نماید. این تحقیق تأثیر عناصر سازمانی روی توسعه­ی مدیریت دانش را در بین کارکنان شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب مورد بررسی قرار می دهد. جهت نیل به این هدف، پنج متغیر اصلی «فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، منابع انسانی، فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات، حمایت مدیران ارشد» شناسایی و در برابر تولید دانش و انتقال آن در سراسر سازمان با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و دیگر روش­های آمار توصیفی مورد شناسایی و آزمایش قرار گرفت. داده­ها جمع­آوری شده و براساس پاسخ­های آزمودنی­ها به پرسشنامه­ی طراحی شده و نتایج بدست آمده، حاکی از وجود تأثیر مثبت و معنی­دار بین تمامی فرضیه­ها به جز متغیر ساختارسازمانی روی توسعه­ی سیستم مدیریت دانش که مختص به عنصر ساختار سازمانی است؛ بنابراین برای مدیریت شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب ضروریست به منظور اجرای استراتژی مدیریت دانش، عناصری که نمایانگر یک تأثیر معناداری بین متغیرهای مورد آزمایش است، را مد نظر قرار دهند. از این­رو ایجاد محیط مبتنی بر اعتماد شناسایی سخت­افزارها و       نرم­افزارهای مدیریت دانش و انتخاب و ایجاد تیم مستعد تولید دانش در این شرکت از جمله پیشنهادات این پژوهش می­باشند.